Avondtocht Biesbosch
“Ooooh, wat was ie gaaf, de avondtocht in de Biesbosch!
Het weer was perfect, het water was als een spiegel, maantje er boven; top!
We begonnen met een werkelijke struggle door de kreken. Bij een beetje tocht hoort dat er wel bij nietwaar?
Toen we uit de kreekjes kwamen zagen we het maantje laag, maar mooi aan de hemel staan.
Nu ging dat mooie maantje er wel ineens als een haas vandoor. Zo leek het althans. Natuurlijk waren wij het zelf die met flinke snelheid door de stroom werden meegenomen. Gelukkig de goeie kant op. Een grappig verschijnsel overigens.
Ook was het heerlijk stil op het water. Behalve dan de plekken waar wij pauze hielden. Dat gaf wel even wat rumoer.
En René zou René niet zijn als ie niet iets lekkers had om ons mee te verwennen.
Gevulde speculaas op een zomeravond. Nou ja, niemand zag het, het was toch donker. En voor zover het wel te zien was paste het wel weer bij die mooie maan.
Opvallend was hierbij dat een deel van de groep (die waar die lekkere koek was achtergebleven!), zich langzaam liet afdrijven.
Tegen de tijd dat we ze weer hadden ingehaald was er geen kruimeltje meer te bekennen.
Prachtig om te zien waren de mooi verlichte plekken (met oude bootjes) wat het Efteling-gehalte van deze tocht nog eens verhoogde.
De tocht duurde tot half 12, maar was zelfs voor deze beginneling goed te doen . . .
Wel begon al om half 11 de een na de ander te geeuwen. Tja, als er eenmaal één begint . . .
Jammer dat ik er bij de nabespreking van de tocht (oké, naborrelen) niet bij kon zijn, omdat ik mijn vervoer niet zo strak geregeld had. Volgende keer beter, want “nabesprekingen” zijn wel zo gezellig.
Dankjewel Sonja en René.
Elly”
