De kers op de taart….

Het seizoen loopt bijna ten einde. Na een ongelooflijke lente en zomer, begint de natuur zich eindelijk gewonnen te geven en de eerste tekenen van de herfst hebben zich aangediend.
Langzaam verkleuren de bomen, het licht verandert, het wordt eerder donker en zowaar…..af en toe valt er zelfs regen……….maar gelukkig voor ons, niet vandaag…..
Al was het niet zo zonnig als in eerste instantie voorspeld, de dag is er niet minder lekker om.
Het zonnetje schijnt af en toe dapper tussen de wolken door en er is weinig wind…een ideale dag om nog eens even te genieten van de in ruststand gaande natuur. En waar kan dat beter dan in de Biesbosch, het Brabantse deel in dit geval.

We stappen in bij de kanosteiger in de Aakvlaai en blijken deze dag duidelijk niet de enige kanoërs te zijn die nog een fijne herfstdag willen meepakken.
De vertrek-koffie slaan we over, want het is afgaand tij en we willen niet meteen in het eerste kleine slootje al droogvallen, op weg dus maar. Enne wist je dat…..

• het echt niet zo koud was als de bewolkte zon en Erik zijn kledij deden vermoeden,
• in de Aakvlaai al het eerste ijsvogeltje van de dag gespot werd,
• die beesten toch wél verdraaid snel zijn,
• Ton zijn kajak vandaag eindelijk weer eens water ziet,
• het waterpeil bijna 20 tot 30cm lager staat dan normaal door de droge zomer,
• het dus toch niet zoveel water is voor Ton z’n kajak,
• die lage waterstand vandaag nog wel eens voor uitdagingen kan zorgen,
• Erik nog voor het opvaren van het Spijkerboor tóch zijn fleecetrui maar heeft uitgetrokken,
• de Grote Zilverreiger sinds 2017 niet meer op de rode lijst van Nederlandse Broedvogels staat,
• dit vandaag erg duidelijk werd,
• er zowel linkse als rechtse Zilverreigers zijn,
• dit stiekem afhangt van aan welke oeverzijde ze staan of vliegen,
• de vaargeul in het Spijkerboor een stuk smaller is dan anders,
• het dus inderdaad niet zo diep is omdat “de eendjes er ook maar tot hun buik in gaan”,
• in de palingsloot een volgend ijsvogeltje gespot werd,
• Inge bij ’t ontwijken van een uit het water uitstekende tak, bleef hangen en bíjna klassiek omging,
• de Palingsloot nog nét bevaarbaar was,
• we met een gezellig ploegje waren,
• in de zijkreek van de Bevert we niet eens goed met z’n tweeën naast elkaar konden varen,
• daar gewoon 1 meter extra zandbank aan elke kant extra boven water lag,
• dit keer Ton en Inge op de Bevert wéér een ijsvogeltje zagen weg flitsen,
• we geluncht hebben met uitzicht op de Noordwaard,
  

  Uitzicht op de Noordwaard

• daar heel veel vogels te zien waren (al zaten ze wat verder weg),
• het best lekker rustig was in de Biesbosch,
• op al die enorme aantallen ganzen, zwanen en grote zilverreigers na dan,
• zij dat waarschijnlijk ook over ons vonden en daarom maar op de wieken gingen,
• we de roeisloot van het “Buitenkooigat” niet in konden varen,
• er veel te weinig water was,
• dus ook “het wrak” verderop niet bekeken kon worden,
• Magda stopt met peddelen als ze zit te kletsen,
• Guus dan eigenlijk een rondvaartbedrijf heeft,
• maar wat Magda (niet) doet, hij óók (niet) doet, als Magda even niet oplet,
• door het lage water in het Gat van de Slek er een behoorlijk grote boot bijna de bocht niet kon maken.
• dat behoorlijk veel zuiging veroorzaakte,
• hij verder wel héél netjes, langzaam vaarde, compliment,
• Bert geleerd heeft niet teveel de binnenbochten te nemen,
• er nog veel waterpest in het water dreef,
• we “wéér” een grote Zilverreiger zagen, doch even later afgewisseld met (waarschijnlijk)
  een Kiekendief,
• Inge een uur na laag water, wilde proberen door het Middelveld te varen,
• dit best goed te doen was…………………………………….de eerste 50 meter,
• ze vervolgens iedereen over een flinke tak die net onder water lag, gesleurd heeft om verder te kunnen varen,
• er daarna geen weg terug meer was,
• een 30cm lagere waterstand dan normaal i.c.m. een uur na laagtij, misschien tóch iets weinig water is in het Middelveld,
• “modderkruiper” deze dag een hele nieuwe betekenis heeft gekregen,
• de gevonden zonnebrand van Ton op dat moment niet echt nodig was,
• we wat langer dan gemiddeld hebben gedaan om door het Middelveld te komen,
• de gedachte om daar nog een ijsvogeltje te kunnen zien, een illusie bleek,
• we daar veel te veel herrie voor hebben gemaakt,
• Ton Inge erg “dankbaar” was voor deze extra “full-core-arm-workout” en
• zijn kajak in plaats van stofvrij, alleen maar viezer is geworden,
• daar de “Lekko schoonmaakdag” toch voor is?
• Guus en Magda daar wél bleven drijven,
• iedereen op “Keesjes Killeke” ineens een stuk harder kon varen,
• we even lekker uitgepuft hebben bij de uitkijktoren van “het Gat van de Zuiderklip”.
• menigeen daar wel even aan toe was,
• de resterende weg na de pauze niet zo lang meer was,
• het slinger-de-slang “Gat van de plomp” nog steeds leuk varen is,
• ook hier veel meer zandbanken dan normaal boven water lagen,
• we dankzij een motorboot opnieuw een ijsvogeltje zagen,
• die zowaar STIL BLEEF ZITTEN en zich eens goed liet bekijken!!!
• er foto’s van gemaakt zijn (JIPPPIIIE!!),
• Erik op het spoor van een geocache kwam,
• die gevonden is en dat Bert en Inge nog geprobeerd hebben die te openen,
• maar dat zij een droog pak en geen rare capriolen uithalen op het randje van de vaargeul tóch belangrijker en veiliger vonden dan de inhoud van de geocache te zien,
• hij wel gevonden gemeld is,
• we op ons gemakje de Aakvlaai weer in vaarden,
• De kanosteiger geblokkeerd werd door huurders van 2 “blokhutboten”,
• ze ons wél wilden helpen bij het uitstappen,
• dat dan wel weer aardig was,
• iedereen uiteindelijk moe maar voldaan weer in de auto stapte.

Al met al was dit een geslaagde tocht, we hebben genoten van de natuur, ons verwonderd over wat de afgelopen zomer teweeg gebracht heeft, maar bovenal zijn weer lekker, gezellig, samen, actief geweest. Gaan jullie volgende keer ook mee?
En nu? Op naar de Snert!
Foto’s: ©Inge